این یک مصاحیه هست که توسط خانم فاطمه در گروه تلگرامی  GOLDEN FRAME  با اقای محمد همدانی در عید فطر 96 صورت گرفته است . در این مصاحبه تجربیات ارزشمند اقای همدانی قرار گرفته . پس این مطلب رو از دست ندید . در همین اول کار تیزر کار رو در سایت میزاریم تا اول با کار آشنا بشید 

_سلام عرض میکنم خدمت جناب اقای همدانی عید تون مبارک 

 خیلی خیلی خوشحالم که دعوت مارو برای امشب قبول کردین

_ همدانی : عرض سلام و تبریک دارم خدمت همه ی دوستان و همکاران عزیزم .در خدمت هستم٬ امیدوارم دقایق خوبی رو کنار هم باشیم

_ مرسی تشکر برای حضورتون . امشب موضوع ما فیلم خوبتون هست .

فیلم سینمایی فهرست مقدس میخواین از ابتدا شروع کنیم اینکه ایده این فیلم از کجا امد 

_ همدانی : برای شروع یکی از پوسترهای کار رو تقدیم کنم که البته با نام Return در مجله ی روزانه ی جشنواره ی کن سال گذشته منتشر شد .قبل از ایده٬ باید بگم انیمیشن کشورمون همچنان در مرحله ی اثبات توانایی های خودش هست .همه ی ما توانایی هایی از کارمون سراغ داریم که میخوایم فرصتی پیش بیاد تا به نمایش بگذاریم این کار هم مستثنی نبوده٬ ایده از طرف سرمایه گذار مطرح شده بود٬ البته اصل ایده برای خودمون هم بسیار جذاب بوداما یکی از بهترین فرصت ها برای به نمایش گذاشتن توانایی دوستان خوش استعدادم بودالبته ما فیلمنامه رو بطور کلی بازنویسی کردیم و سعی کردیم حتی المقدور به فضای انیمیشن نزدیکش کنیم در واقع خط داستانی قبلی رو شبیه ریلی فرض کردیم ٬ که تنها در سکانس پایانی فیلم با ریل فعلی به تقاطع می رسید و در واقع یک داستان تخیلی و دراماتیک رو از ابتدا نگارش کردیم . برای سوال بعدی در خدمتتون هستم .

_ خیلی عالی این ایده از خود شخص شما بود یا یه گروه چند نفری یا طرحی به شما داده شد

_همدانی : اصل ایده از سمت سرمایه گذار فیلم یعنی سازمان اوج داده شد. اما همونطور که عرض کردم٬ ما بجز سکانس آخر که قابل تغییر نبود٬ تمام داستان رو از صفر نوشتیم . مراحل بازنویسی هم به این شکل بود که قریب یک ماه٬ بنده و مدیر تولید و نویسنده از صبح تا شب برای نگارش سیناپس کار جلسات فشرده داشتیم

_عالی .سوالی که داشتم چون گروه ما اموزشی هست دوست دارم دوستان از تجربیان اساتید و با تجربه ها یاد بگیرن .عرض کنم که

مهمترین تجربه شاخصی که دوست دارید بهاشتراک بزارید و میدونید مفیده برای دیگر فعالان انیمیشن چیه؟

همدانی :البته لازم بذکره که از یک نکته ی بی نظیر در زندگیم بهره بردم٬ استاد بزرگوارم ابراهیم حاتمی کیا٬ برای مدت دو هفته هر روز جلساتی رو برامون گذاشتند و بسیار کمک کردند به ما . خب در واقع یه سوال کلی پرسیدین و دست من رو باز گذاشتین که خودم ادامه بدم .

 نکات بسیاری توی این پروژه یاد گرفتم که دوست دارم با دوستان خوبم به اشتراک بگذارم .

اولین نکته ای که اصل اساسی تجربه ی ۱۷ ساله ی بنده در پروژه های انیمیشن بوده٬ بحث تحقیق و توسعه بوده

مثلا یکی از ویژگی های فنی مهمی که در این پروژه مطرح بود٬ استفاده ی بهینه از موتور رندر آرنولد بود

آرنولد به ما دو ویژگی مهم میداد:

۱. استفاده از دیسپلیس سریع و دقیق

۲. آی پی آر سریع که به ما اجازه ی نور پردازی خوب میداد

برای خود بنده جدید بود که این حجم از دیسپلیس (جزییات) رو روی صورت بشه بدون ریسک استفاده کرد

این قابلیت های فنی اصل نیستند٬ اما امکانی رو به آرتیست های ما میده که بتونن کارکتر هایپر رئال خلق کنند

من به قدرت طراحی دست اساتیدی چون سعید فرهنگیان و محمد خیراندیش ایمان داشتم

و بعد از پیدا کردن این ابزار بشکل بهینه و قابل پیاده سازی٬ دست به یک ایده ی بسیار جسورانه و پر ریسک زدم

حتی همین الان هم که دارم ازش حرف میزنم مو به تنم سیخ میشه😄

 داستان ما یک داستان تاریخی و تا حد زیادی معناگراست

کسانی که دیدند میدونند

حالا چطور کارکترها اینجوری شدند؟! شاید سوال بسیاری از دوستان باشه

خب فیلمنامه ی واصله کمی خشک بود حقیقتا٬

ما دنبال این بودیم که طرحی نو در اندازیم!

و از قابلیت های انیمیشن استفاده کنیم

راستش خیلی قائل به تولید انیمیشنی که بشه رئالش رو ساخت نیستم

من بدون اطلاع به سرمایه گذار٬ یک ایده ای رو به طراحان خوب کارکترمون مطرح کردم٬ و اونها بشدت تعجب کردند

اگرچه داستان ارزشی بود٬ ولی یک روز بهشون گفتم بیاین چهره ی کارکترها رو بشکل حیوانی در بیاریم

با این توجیه که صفات درونیشون هست!

اونها که فضای داستان و سرمایه گذار رو میدونستند واقعا واکنششون جالب بود٬ تعجب و هیجان

ما پیش رفتیم٬ به این شکل که جمجمه های انسانی رو کنار جمجمه ی حیوانی که لازم بود میذاشتیم و اغراق ها رو کاملا ارگانیک و  منطقی ایجاد کردیم.

 

_ ترکیبش واقعا جذاب بود و خیلی عالی شد 

منم ابتدا برام داستانش خشک به نظر رسید ولی کاراگتراش جذبم کرد و ادامه دادم دیدم داستانشم جذاب واقعا اولش به نظر میرسید اینطور 😊

_ همدانی : نکته ی مهم این بود که٬ ما وقتی دیدیم مخاطب داستان خردسال نیست٬ وارد دنیای ژانری شده بودیم که کمی رازآلود٬ ماجراجویانه ٬ ملودرام و ترسناک بود .

خب این ژانرها هر کدوم اقتضای خودشون رو داشت٬ اگرچه توی سینمای ایران بعضا تجربه نشده بود اما ما این ریسک رو انجام دادیم

_دقیقا اولش من فکر میکردم داستان جن و انسان 😊

_ همدانی : پس مخاطب اصلیمون رو نوجوان قرار دادیم چرا که تجربه ی بصری بالای نوجوان٬ نیازمند اصول ارگانیک و فیزیکیه٬ اما همچنان اغراق و هیجان و تخیل رو دوست داره

وقتی روزی فرارسید که قرار بود گزارش پیشرفت پروژه رو بدم٬ هنوز چیزی از طراحی حیوانی نگفته بودم! در حالیکه ۴ تا از کارکترهامون رو مدلسازی هم کرده بودیم

دلم مثل سیر و سرکه میجوشید که ممکنه الان با لگد از اتاق اخراج بشم😊

اما بعد از رونمایی از ایده و اجرا٬ با واکنش بسیار امیدوار کننده ای مواجه شدم٬ و این شد که با قوت کار رو پیش بردیم.

یک نکته تا از داستان هنوز خیلی دور نشدیم بگم٬ ما توی همه ی کارهامون٬ رابطه ی موثری بین فیلمنامه و اجرا ایجاد میکنیم

متاسفانه در ایران٬ توسعه دهندگان نرم افزاری خیلی قدرتمندی نداریم.

در کشورهای صاحب سبک٬ این نرم افزار است که بر اساس پروژه تعریف و حتی نگارش میشود.

اما در ایران ما بر اساس توانایی هامون داستان یا دکوپاژ میکنیم

اما در همین حدش هم مهمه

من بارها تجربه داشته ام که شما باید در داستان و یا دکوپاژ٬ اون توانایی ای رو که بهش سوار و مسلط هستین رو بهش نزدیک بشین.

ممکنه نکات محدودی رو بهش مسلط باشیم٬ استفاده ی عالی از همون نکات خیلی بهتر از استفاده ی نصفه نیمه از یه ابزاریه که هنوز کامل بهش تسلط نداریم.

لذا ما همیشه در توانایی هامون اغراق نمیکنیم٬ اون چیزی که کامل بهش مسلطیم رو در داستان میاریم٬ و اونیکه هنوز سوار نیستیم رو پرهیز میکنیم.

یک کار یکدست ۷۰ درصدی بهتر از یک کاریست که بعضی جاهاش ۱۰۰ و بقیه ش ۴۰ باشه

نکته ی بعدی روال و فرایند تولیده:

خب من در پروژه های بسیاری بوده ام که زمین خورده اند.

حتما دوستان به خاطر دارند٬ این اتفاق در انیمیشن متاسفانه زیاد افتاده بود

که ناشی از عدم طراحی درست پایپلاین ٬ عدم کنترل درست پروژه٬ زمان و هزینه بود

مهمترین چالشی که انیمیشن امروز ما ازش رنج میبره٬ عدم وجود اخلاق حرفه ای کار و تیم ورکه

این مهمه که هرکسی در نقطه ای که هست کارش رو درست پیش ببره٬ و در مجموع کل تیم قهرمان میشه

اگر دروازه بان و دفاع هم بخوان گل بزنن حتما تیم خواهد باخت

بنده بخاطر اینکه قدیم تر ها در دفاتر مختلف موقعیت های فنی ای داشته ام٬ بیشتر تسلط فنی دارم تا هنری

لذا اگر یک پایپلاین و یا نرم افزار رو کاملا به شرایط و روال تولیدش مسلط نشم ٬ براش پایپلاین نمیچینم و با اما و اگر و دموهای تبلیغاتی وارد پروژه نمیکنمش

_ اتفاقا سوال یکی از دوستان بود که بهم گفتن بپرسم ازتون که چه نرم افزار هایی در این کار استفاده شده

_ همدانی :

این یعنی اینکه مثلا ما برای استفاده از آرنولد٬ مارولوس٬ کوالوث٬ هودینی٬ نوک و غیره ٬ چشم بسته وارد نشدیم

خب اون زمان خیلی کسی مارولوس دیزاین رو نمیشناخت

سال ۹۲ رو عرض میکنم

چون نیاز به الگوی خیاطی هم داشت

و ما هم داشتیم از ۱۶۰۰ تا پلان حرف میزدیم که نمیشد روشون ریسک کرد. اگر نرم افزاری مسیر خیلی پیچیده و پر ریسکی برای خروجی داشت٬ استفاده ازش صلاح نبود

اما ما بسیار روی انتخاب نحوه ی شبیه سازی لباس تست انجام دادیم

Marvelous / Qualouth / NCloth

این سایت یه مرجع فوق العاده ست

بهرحال یه کارگردان باید ساعتها دنبال واضح کردن تصور دهنیش بگرده و رفرنس جمع کنه

مثلا این تصویر٬ کمی خیال من رو برای طراحی کارکترهای مثبتمون راحت کرد

 

یا مثلا این تصویر٬دوز حیوانیت کارکترهای ما رو در صورت و بدن مشخص میکرد

 

 

یا مثلا برای شیدینگ های خیس و لزج از این رفرنس استفاده کردیم

یا حتی سراغ تصاویری که نمیخوایم بهشون نزدیک بشیم هم باید میرفتیم

موضوع بعدی طراحی فضا بود

_اقای همدانی هزینه ها چطور بوده یعنی این که بیشترین هزینه رو کدوم بخش بوده ؟ 

و بیشترین زمان رو کدوم مرحله ی در تولید ( نه پیش تولید ) گرفته ؟

 

_ همدانی : طبیعتا بزرگترین بخش تولید از لحاظ هزینه و زمان توی یک کار بلند٬ انیمیته

البته ما حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از موشن کپچر هم استفاده کردیم

ولی بدلیل تجربیات زیادی که برای استفاده از موشن کپچر داشتیم٬ نکات مهمی رو توش لحاظ کردیم

اولید نکته اینه که نمیشه همه ی انیمیت رو از کپچر انتظار داشت

منظورم صورت و انگشت نیست

یک اکتور٬ نمیتونه اون بازی سازی ای که شما احتیاج دارید رو توی لحظه بطور کامل پیاده کنه

خصوصا در شات های حساس

پس ما میدونستیم که از کپچر چی میخوایم و انتظارمون رو از اول درست تنظیم کردیم

نکات ریز زیادی وجود داره که تجربه ش رو داشتیم٬ مثل غفلت از چشم

که نقطه ی ارتباط بیننده با کارکتر هست

هم باید جهت نگاهش درست باشه٬ هم ریزه کاری های نوری و خیسی و سایه

یا حرکات زیادی که ممکنه توی استفاده از موشن کپچر بنظر جالب بیاد ولی میتونه باعث تصنعی شدن کار بشه

من یکی از نکات بسیار مهم دیگه ای که بنظرم میرسه و شاید یکمی هم عمومی تر باشه رو عرض میکنم:

توجه به حوزه ی توزیع

ماها چون بسیار غرق در تولید هستیم٬ متوجه اهمیت توزیع نیستیم.

باور کنید که بیش از ۸۰ درصد از یک محصول ٬ تولیدش نیست! توزیعشه!

از شیوه ی ارتباط مخاطب با داستان

تا نحوه ی تبلیغات و بسته بندی و جو تبلیغاتی و ...

بنده تجربه ی حضور زیادی در بازارهای فیلم جهانی داشته ام .

در حال حاضر هم مهمترین درآمدهای ما از تولیدات خارجی ست